مشرق- عمر بن سعد بن ابي وقاص، که از معاريف کوفه و از هواداران بني اميه بود، پيش از ماجراي خونين کربلا، حکم ولايت "ري" شامل منطقه ري و بخش اعظمي از مناطق مرکزي و شمالي ايران را از عبيدالله بن زياد، عامل يزيد بن معاويه در کوفه و بصره گرفته بود.

ولي هنوز به اين امر اقدام نکرده بود که مخالفت امام حسين(ع) با يزيد و حرکت وي به سوي کوفه پيش آمد و همگان را به طريقي درگير ماجرا کرد.

عبيدالله بن زياد که از توانايي هاي عمر بن سعد در مبارزات و جنگ ها با خبر بود و وي را در ميان هواداران بني اميه مناسب نبرد با امام حسين(ع) مي ديد به وي پيشنهاد فرماندهي سپاه رزمي خويش بر ضد امام حسين(ع) را داد و تنفيذ حکومت ري را مشروط به پايان بخشيدن به ماجراي قيام امام حسين(ع) کرد.

عمر بن سعد در آغاز براي پذيرش اين امر مهم از خود ترديد و دو دلي نشان داد ولي در برابر تطميع هاي شيطاني عبيدالله تسليم و پيشنهادش را پذيرفت و فرماندهي سپاه يزيد بن معاويه بر ضد امام را بر عهده گرفت.

وي براي اين منظور در رأس يک سپاه چهار هزار نفري از کوفه خارج شد و سوم محرم سال 61 قمري يک روز پس از ورود امام حسين(ع) به کربلا، وارد اين سرزمين شد و سپاه يک هزار نفري حربن يزيد نيز به او پيوست و در تحت فرماندهي وي قرار گرفت.

.........................................................

بحار الأنوار (علامه مجلسي)، ج 44، ص 384؛ مقاتل الطالبيين (ابوالفرج اصفهاني)، ص 74؛ منتهي الآمال (شيخ عباس قمي)، ج1، ص 333؛ الفتوح (ابن اعثم کوفي)، ص 885

*مهر